Ժամանակս ավելի շատ հատկացնում եմ ինտերնետին, սակայն լինում են պահեր, երբ որոշում եմ հեռուստացույց դիտել: Բայց ինչու՞.....Երևի պարզ է, որ տեսնեմ թե ինչ աստիճան է իջել մեր հեռուստատեսությունների մակարդակը: Գոնե սահմանված տարրական չափը պահպանեք: Ափսոս ենք մենք, որ դիմանում ենք ձեզ և ձեր հակահասարակական հաղորդումներին: Երևի սկսենք Իմ Անունն է նախագծից, որը ցուցադրվում է Շանթի եթերում: Հաղորդման ֆոռմատը շատ լավն է, բայց ինչ իմաստ ունի ժյուրիի անդամ դնել այն մարդկանց, ովքեր չեն կարողանալու զսպել իրենց /ՀՈՒՅԶԵՐԸ/ և վարկաբեկել ուրիշ անհատներին: Հնարավոր է մասնակիցներին շատերը շատ ծիծաղելի են և արտասովոր, բայց սա եթեր է դուք պռոֆեսիոնալներ, չնայած արդեն կասկածում եմ դրանում...
Մյուս հաղորդումը, որը նայելուց սարսափ ես ապրում՝ Սլավա Սարգսյանի հաղորդած ֆուտբոլային խաղերն են: Կարծես ընդհանրապես ուրիշ սպորտ մեկնաբանի: Չգիտեմ իրենք իրենց երբևիցե չեն գնահատում, և եթե գնահատում են ապա ինչպե՞ս: Երբ մի հաղորդավարը չգիտի իր մեկնաբանած խաղի ֆուտբոլիստների անունները, ինչպես լսել նրան և հաճույք ստանալ այդ հանդիպումից, և այն էլ այն հանդիպումից, որը տեղի է ունենում 4 տարին մեկ անգամ: Ահա ներկայացեմ մի քանի վրիպումներ, որը տեղի է ունեցել Եվրոպայի առաջնության վերջին մի քանի խաղերի ընթացքում: Չեմ հասկանում ինչ՞ է Սլավա Սարգսյանը ածականներով նշում բոլոր խաղացողներին՝ երիտասարդ Ձագոեվը, Բարձրահասակ Իգնաշևիչը, Փորձառու Կարագունիսը: Ոնց որ հնդկացիների ցեղի առաջնություն լինի՝ Սոկոլինիյ գլազ, Դիկիյ բույվոլ...
Նորից մենք տեսնում ենք դիմակավորներին...Ախխխխխ ինչպես ասենք նրան, որ այդ մարդիկ դիմակավորներ չեն, այլ հույն երկրպագուներ, որոնք եկել են հին հունական սաղավարտերով...
Комментариев нет:
Отправить комментарий